Meneer Van Walstijn
_w880.jpg "sm")
Wie maakte voor jou het verschil en voor wie ben jij de verschilmaker?’ Dat was de vraag waarmee we in de vorige editie een oproep aan de lezers van Talent deden. Ik hoefde zelf niet lang na te denken over wie voor mij het verschil heeft gemaakt: meneer Van Walstijn.
Meneer Van Walstijn was mijn geschiedenisdocent op de middelbare school. Je kreeg bij hem niets voor niets. Hij gunde je goede cijfers, maar gaf je die niet als gunst. Hij was een docent met volledig gezag. Eén keer vingerknippen was meestal genoeg om de klas stil te krijgen. Twee keer op een minder goede dag.
Geschiedenis was tegelijkertijd wel en niet mijn ding. Wel, omdat ik nagenoeg alles dat we moesten leren onwijs interessant vond en ook tot in detail kon onthouden. Niet, omdat ik de verbanden tussen die details niet zelfstandig wist te leggen. Dat maakte dat ik regelmatig heel gedetailleerd antwoord gaf op een vraag die niet gesteld werd. Een klasgenoot die me hielp zei eens: ‘Je moet van A naar B, Sven, maar jij gaat van A naar E, struikelt op de terugweg over D en eindigt bij C.’ Meneer Van Walstijn zag dit ook en hij nam alle tijd voor me als ik om hulp vroeg. Maar als ik geen antwoord op de vraag gaf, rekende hij het niet goed. Ik haalde dus ondanks mijn geschiedeniskennis regelmatig onvoldoendes. Hoewel het in mijn examenjaar steeds een beetje beter ging, stond er een 5 op mijn eindlijst. Bij de diploma-uitreiking was meneer Van Walstijn de docent die me het hartelijkst feliciteerde van allemaal. Beteuterd zei ik dat ik een onvoldoende voor geschiedenis stond, maar hij schudde heftig zijn hoofd: ‘Dat maakt niet uit!’ Een docent die het niet erg vindt dat je een onvoldoende staat, daar begreep ik niets van. Jaren later begeleidde ik een student bij het schrijven van diens scriptie. Met de hakken over de sloot voldoende, maar nooit eerder was ik zo trots op het leerproces van een student!
En plotseling begreep ik precies hoe meneer Van Walstijn zich voelde bij mijn diploma-uitreiking.
De redactie is op zoek naar verhalen van (ex-)leerlingen en leraren onder de noemer: Wie maakte voor jou het verschil en voor wie ben jij de verschilmaker? Is of was er voor jou ook iemand die een blijvende indruk op je heeft gemaakt? Hoe en waarom? En wat heb je ervan meegenomen in jouw latere leven? We zijn benieuwd!
Stuur je verhaal van maximaal 300 woorden naar