Wat de wetenschap zegt over…

Intense belevingen, (hoog)gevoeligheid, hoogsensitiviteit, overexcitabilities… Het zijn termen die vaak genoemd worden rondom intensiteit en hoogbegaafdheid. Bij doorvragen blijkt dat professionals de woorden regelmatig door elkaar gebruiken. Dat is niet vreemd, maar wetenschappelijk ook niet correct. Kazimierz Dąbrowski, die de term overexcitability introduceerde, bedoelde hiermee een reactie met een kracht en volharding die niet in verhouding tot de prikkel staat. [1] Elaine en Arthur Aron definieerden hoogsensitiviteit aanvankelijk als een gevoelig zenuwstelsel, met name het deel in de hersenen dat gevoelig is voor straf, het uitblijven van beloning en nieuwe dingen. [2] Hoewel deze omschrijvingen op elkaar lijken, hebben de onderzoekers het over iets anders. Anders zouden ze er geen aparte vragenlijsten voor blijven ontwikkelen. [3-4] In de wetenschappelijke literatuur wordt met intensiteit vooral verwezen naar de overexcitabilities.